Man ten onrechte veroordeeld voor verkrachting van meisje dat zei onschuldig te zijn, na 29 JAAR vrijgelaten

Man ten onrechte veroordeeld voor verkrachting van meisje dat zei onschuldig te zijn, na 29 JAAR vrijgelaten

Patrick Brown, 49, bracht 29 jaar door in de streng beveiligde Louisiana State Penitentiary nadat hij ten onrechte was veroordeeld voor de verkrachting van zijn stiefdochter 6, die niet kon getuigen dat het in feite een ander familielid was dat haar verkrachtte

Na bijna 30 jaar in de gevangenis te hebben gezeten voor een verkrachting waarvan het slachtoffer zelf herhaaldelijk volhield dat hij die niet had gepleegd, is een man vrij rondgelopen met het 'vrijheidspapier' in zijn hand waar hij naar eigen zeggen zijn hele leven op had gewacht.

De 49-jarige Patrick Brown liep op maandag 8 mei de deuren van de Orleans Parish Criminal District Court uit, met een gerechtelijk bevel van één pagina bij zich en, voor het eerst in bijna drie decennia, niet gekleed in een gevangenis jumpsuit.

In 1994 werd de heer Brown veroordeeld voor zware verkrachting in een zaak waarbij zijn zesjarige stiefdochter betrokken was.

Het meisje heeft nooit getuigd, en Brown werd veroordeeld op basis van de getuigenis van volwassenen die beweerden 'wat zij geloofden' dat het slachtoffer had gezegd, volgens de officier van justitie van Orleans, Jason Williams.

Bij het verlaten van het gerechtsgebouw op maandag hield de man uit Louisiana, Mr. Brown, zich strikt aan zijn gerechtelijk bevel . 'Dit is het,' zei hij. "Dit is het vrijheidspapier waar ik mijn hele leven op heb gewacht."

Familieleden verzamelden zich buiten het gerechtsgebouw, terwijl meneer Brown als vrij man naar buiten liep. Hij hield het papier vast en zei: 'Ik ga een fotolijstje voor dit papier zoeken.' Hij bleef zich stevig vasthouden totdat hij uit het zicht was.

De vrouw, nu volwassen, heeft jarenlang geprotesteerd tegen de onschuld van meneer Brown, met een verklaring van de officier van justitie in Orleans dat ze al sinds 2002 campagne voerde. , waarin ze de administraties vraagt ​​de zaak te herzien, "het onrecht recht te zetten en de werkelijke dader terecht te vervolgen" - van wie ze beweerde dat hij een ander familielid was.

Maandag vertelde de vrouw hoe ze meer dan 100 brieven had geschreven brieven aan openbare aanklagers en gerechtsfunctionarissen, waarin werd uitgelegd dat de heer Brown niet degene was die haar heeft verkracht. Maar niemand luisterde naar haar.

Civil Rights Division Chief Emily Maw zei dat de zaak "meerdere onrechtvaardigheden met zich meebrengt", en legde uit dat "de verkeerde man al 29 jaar in de gevangenis heeft gezeten", "de juiste man was niet volledig onderzocht en vervolgd", en "dit slachtoffer heeft niet alleen het diepe trauma van seksueel misbruik van kinderen doorstaan, maar ook het trauma van het kennen van de verkeerde man, zit al bijna drie decennia gevangen terwijl de man die haar verkrachtte vrij rondliep."

In het proces-verbaal schreef Chief Maw: "Dit is een geval van eindelijk luisteren naar een vrouw die al meer dan twintig jaar de staat vertelt dat de verkeerde man in de gevangenis zit."

Rechter Calvin Johnson was het daarmee eens. Voordat hij het bevel ondertekende dat de heer Brown zijn vrijheid verleende, zei de rechter dat de staat medeplichtig was aan de schade en de ‘gruwel’ die de vrouw had ondergaan. "Dat is een fout waar wij allemaal schuldig aan zijn", zei hij.

"Eindelijk bedankt voor het luisteren", zei de vrouw. "Bedankt dat je naar me hebt geluisterd. Bedankt dat je me hebt geholpen de waarheid te vertellen. Bedankt dat je ons gezin hebt geholpen te genezen. Bedankt dat je me mijn vader terug hebt gegeven."

In de rechtszaal was ze op haar knieën gevallen toen rechter Johnson aankondigde dat meneer Brown naar huis zou gaan. Toen ze weer kon opstaan, omhelsde ze de man die ze als vader zag, en meneer Brown zei later dat hij haar zijn verontschuldigingen toefluisterde.

'Ik zei tegen haar dat het me spijt dat het haar is overkomen,' zei hij. gezegd. "Ik vertelde haar dat ik gefaald had als vader. Ik moest mijn huishouden beschermen, maar dat heb ik niet gedaan."

Toen hij aantrad, richtte DA Williams de Civil Rights Division op, die hielp de heer Brown te bevrijden. "Het is ongelooflijk ontmoedigend om te weten dat deze vrouw werd ontslagen en genegeerd, hoe ongemakkelijk haar waarheid ook was, terwijl ze alleen maar wilde dat de echte dader verantwoordelijk werd gehouden", zei officier van justitie Williams.

Hij ging verder met zeggen: “Als iemand ten onrechte wordt veroordeeld, is dat niet alleen een onrechtvaardigheid voor de persoon van wie jaren van zijn leven zijn gestolen, maar is het ook een onrechtvaardigheid voor het slachtoffer en de bevolking van New Orleans, omdat de echte dader anderen schade zal berokkenen. "

Tijdens het proces heeft het slachtoffer wel de getuigenbank ingenomen. Haar neus begon echter te bloeden en ze werd uit de kist gehaald voordat ze kon getuigen dat het niet meneer Brown was die haar had verkracht, maar een ander familielid. Emily Maw, hoofd van de afdeling Burgerrechten, noemde de zaak van de heer Brown in een rechtszaak opmerkelijk.

Het was niet een overlevende die haar getuigenis herriep, schreef ze, maar een situatie waarin haar rekening was 'verdisconteerd en genegeerd'. elke keer dat ze heeft geprobeerd dit onrecht recht te zetten.'

De zaak van de heer Brown is de zestiende keer dat een veroordeling wegens verkrachting in Louisiana sinds 1991 ongedaan wordt gemaakt, in een staat met het hoogste aantal onrechtmatige veroordelingen per hoofd van de bevolking, volgens de National Registry of Exonerations van de University of Michigan Law School.

"Ze hebben meer dan ik achter die muren die zoeken naar de waarheid die naar boven komt," zei de heer Brown.

Maar hij zei: "Ik heb de hoop nooit opgegeven. Als je gevangen zit, kun je de hoop niet opgeven. Als je de hoop opgeeft, ben je dood."

Bron