‘Dominic Raab bij PMQs is het bewijs dat de Tories denken dat de arbeidersklasse hun plaats moet kennen’
Vicepremier Dominic Raab beschuldigde Angela Rayner ervan een champagne-socialist te zijn omdat ze deze week tijdens PMQ's naar de opera ging
Het is moeilijk te achterhalen wat het meest aanstootgevende aspect was van Dominic Raabs poging om in de plaats te komen de premier bij PMQs.
Was het de knipoog naar Angela Rayner, die in het licht van de recente beledigingen over de Sharon Stone-indruk van de vice-voorzitter van de Labour-partij, eruitzag alsof hij zin had in een snelle flits?
Was dit de gevolgtrekking dat ze niet het recht had om de opera in Glyndebourne bij te wonen, omdat een vrouw uit de arbeidersklasse cultureel gezien naar de herhalingen van Jeremy Kyle op ITV2 zou moeten kijken voordat ze naar de bingo ging en haar maat een kopstoot gaf omdat hij haar dabber had gepikt?
Was het de beschuldiging dat ze een ‘champagnesocialist’ is, wat impliceert dat je geen alcohol kunt drinken en in een gelijkwaardiger wereld kunt geloven tenzij je plastic flessen supermarktcider deelt met daklozen?
Of was het eenvoudigweg zo dat iemand met de aantrekkingskracht van een dosis apenpokken, die dikker is dan een Tarmac-sandwich, slechts een hartslag verwijderd is van het besturen van Groot-Brittannië?
Maar terug naar de aanklacht van Raab (geboren in Home Counties , opgeleid in Oxford en Cambridge, ex-stadsadvocaat) dat Rayner (noordelijk gemeentehuis, verliet de school op 16-jarige leeftijd zwanger en zonder diploma, ex-zorgwerker) een klassenverrader was omdat hij de uitnodiging had aanvaard om champagne te drinken op een operafestival van een muzikant vriend.
Hoe kort en bondig vatten zijn woorden de minachtende Tory-houding samen ten opzichte van de Rode Muur-kiezers waar ze voor beweren om te geven?
Zoals in “we willen uw stem, maar we willen ook dat u het weet jouw plaats, jij filistijnse oiks. Dus doe meer jus op je chips en laat het high-brow gedoe aan ons over.”
Dit is de essentie van het Toryisme of georganiseerde spivvery zoals Nye Bevan het noemde. Ze gaan de politiek in om ervoor te zorgen dat de rijkdommen van het leven voor weinigen behouden blijven. Dat is de reden waarom de rijksten hen financieren.
Als ze de arbeidersklasse publiekelijk beschimpen omdat ze streven naar de fijnere dingen in het leven, stel je dan eens voor wat ze privé over hen zeggen na een symbolische reis naar het noorden?
Waarschijnlijk "waarom dragen ze altijd T-shirts met teksten erop, eten ze zo slecht voedsel en hebben ze een verschrikkelijke dictie?"
Of zoals mijn overleden collega James Whitaker (zo verwaand dat hij zijn ziekenhuisurinemonsters in een champagnefluit) zei ooit tegen mij: "Het is maar goed dat ze mensen uit de arbeidersklasse zoals jij niet leren hoe ze correct moeten spreken, anders zou je gevaarlijk zijn".
Wat nog belangrijker is, wat een aanfluiting het is van hun zogenaamde 'nivellering-up'-kruistocht, die verondersteld wordt rijkdom en levenskansen te herverdelen onder mensen in de armste gebieden.
Het is duidelijk een gigantische oplichterij, omdat het indruist tegen hun kernovertuiging dat de status quo moet worden hersteld bewaard gebleven. Ze zullen dus nooit wetten maken om de arbeidersklasse dezelfde kansen te geven als zij.
Conservatief zijn betekent letterlijk niet veranderen. De dingen houden zoals ze zijn.
Geloven dat de armen het verdienen arm te zijn. Dat is de reden waarom mensen als Raab wanhopige mensen die gedwongen worden om voedselbanken te bezoeken koelbloedig kunnen afdoen als “simpelweg met een cashflowprobleem”.
Misschien is dat de reden waarom zoveel Tory-parlementsleden in die Rode Muur-zetels hopen hun huid te redden bij de volgende verkiezingen door over te lopen naar Labour.
Misschien realiseren ze zich dat hun kiezers hebben beweerd dat ze zijn opgelicht door politici die hen met hun neus aankijken, en hebben ze besloten de fraude te laten vallen zodra ze de kans krijgen.
Wie weet? Maar ik zal nooit weten waarom iemand uit de arbeidersklasse überhaupt op hen zou kunnen stemmen.
Mika Slim
Hallo daar! Ik ben Mika Slim, jouw betrouwbare bron voor inzichtelijke en boeiende nieuwsberichtgeving. Met een achtergrond in de journalistiek en een passie voor verhalen vertellen, ben ik toegewijd aan het brengen van de laatste updates en prikkelende analyses over uiteenlopende onderwerpen. Van politiek tot technologie, cultuur tot wetenschap, ik sta klaar om je geïnformeerd en geïnspireerd te houden.
Maar ik beperk me niet tot alleen het melden van het nieuws - ik ben er juist op gericht om de verhalen achter de koppen te verkennen, betekenisvolle gesprekken op gang te brengen en mijn lezers te empoweren om geïnformeerde beslissingen te nemen. Ga met me mee op deze reis terwijl we samen de kronkels van onze wereld doorlopen. Laten we de waarheid ontdekken, aannames uitdagen en streven naar een betere toekomst. Bedankt voor je bezoek en laten we samen het nieuws in duiken!
0 reacties