'Mijn dochter heeft net als ik allergieën, ik ben bang dat mensen niet voorzichtig met haar omgaan'

'Mijn dochter heeft net als ik allergieën, ik ben bang dat mensen niet voorzichtig met haar omgaan'

Het beheersen van uw eigen allergieën kan al moeilijk genoeg zijn, maar wat moet u doen als uw kind er ook last van heeft? Rebecca Kyriacou vertelt hoe haar anafylaxie haar banger maakte voor haar dochter

Allergieën zijn een complexe ziekte, variërend in ernst, afhankelijk van een genetische component en omgevingsfactoren – en helaas bestaat er geen remedie.

Voor mensen met een allergie leren ze om hun triggers heen te leven en alles te vermijden dat zou kunnen resulteren in de extreme reactie die anafylaxie is, wat tot de dood zou kunnen leiden.

Nog zorgelijker, kinderen van Allergische patiënten kunnen ook reacties ontwikkelen - vaak op verschillende allergenen, waardoor het moeilijk wordt om hun leven te leiden.

Rebecca Kyriacou vertelde The Mirror hoe haar dochter allergisch is voor melkeiwitten, maar de moeder van- de een is bang dat ze naarmate ze ouder wordt meer allergieën zal ontwikkelen, net zoals Rebecca zelf deed.

Ontdek, leer, groei. Wij zijn nieuwsgierig. Volg ons op TikTok, Instagram, Facebook en Twitter.

"Pas toen in mijn late tienerjaren kreeg ik voedselallergieën waarvoor ik als kind niet allergisch was", zei de 27-jarige.

"Je denkt niet dat je zomaar ineens allergisch wordt ergens voor. Ik ben al sinds mijn kindertijd allergisch voor penicilline, maar wat voedselallergie betreft, [dat kwam later].

"Het begon met noten en dat soort dingen, waar ik op kwam alsof mijn hele lichaam netelroos kreeg, anders jeukte mijn keel en soms zwollen mijn ogen op."

Deze reacties waren niets vergeleken met haar allereerste anafylactische shock die bijna een jaar geleden plaatsvond, waardoor Rebecca een ambulance nodig had en een auto-injector voorgeschreven krijgt.

Auto-injectoren, ook wel bekend onder de merknaam EpiPens, worden gebruikt wanneer iemand anafylaxie krijgt en bevatten adrenaline of epinefrine om de symptomen van een allergische reactie tegen te gaan.

Toen ze eind twintig voor het eerst een anafylaxie kreeg, veranderde de manier waarop de moeder over haar allergieën dacht. Ze zei: "Het was een grote schok en het maakte me banger voor mijn allergieën."

Rebecca herinnerde zich: "Mijn hele lichaam kwam in bijenkorven naar buiten. [Paramedici] gaven me een steroïdevernevelaar omdat deze mijn ademhaling beïnvloedde.

"Toen ze naar mijn borst luisterden voordat ze me naar het ziekenhuis brachten, zeiden ze dat zelfs na de vernevelaar mijn longen nog steeds piepend klonken."

Ondanks de zeer reële bedreiging voor haar eigen leven, dacht Rebecca aan haar dochter, aangezien zij ook allergisch is, met name voor koemelkeiwit.

De schoonheidsspecialiste uit Londen voegde eraan toe: " Vooral nu ik moeder ben en een zoontje van twee heb. Wanneer je ook maar een reactie krijgt, maak je je altijd zorgen 'wat als dit een levensbedreigende reactie is'.

"Het is duidelijk dat je moet bel een ambulance en ga naar het ziekenhuis, het is eng."

Hoewel haar tweejarige geen IgE-reactie heeft, wat betekent dat het niet-anafylactisch is, is Rebecca nog steeds op haar hoede dat ze haar eigen allergieën heeft zien ontwikkelen en uitbreiden door de jaren heen.

De moeder zei: "Ze heeft net na haar eerste verjaardag een allergietest ondergaan omdat er meerdere allergenen waren waar we ons zorgen over maakten. Ze heeft al sinds haar pasgeboren baby een koemelkeiwitallergie.

"Ik stopte zelf met het gebruik van zuivel toen ze ongeveer zeven weken oud was, omdat ze reageerde via mijn moedermelk. Ik wist toen nog niet eens dat baby's konden reageren via de moedermelk."

Sinds ze lid is geworden van een online allergie-ondersteuningsgroep, geleid door allergiespecialist dr. Helen Howells, begrijpt Rebecca beter hoe ze met het dieet van zowel haar als haar tweejarige om moet gaan. Ze probeert ook haar gevarieerde maaltijden te geven, zodat haar lichaam geen andere allergische reacties ontwikkelt.

Ze voegde eraan toe: "Als ik mijn dochter te eten geef, geef ik haar meestal geen dingen die ze mij aanraakt als ze mij aanraakt Ik reageer dan alsof ik haar geen pindakaas en toast zou geven. Mijn man kan het haar wel geven als ik er niet ben, maar ik moet aan dat soort dingen denken.

"Zelfs niet alleen met betrekking tot mezelf, maar ook als ik mijn dochter borstvoeding geef, moet ik rekening houden met onze beide allergieën"

Rebecca maakt zich vooral zorgen over het feit dat andere ouders het verschil tussen intolerantie en allergieën verkeerd begrijpen, vooral als het gaat om de melkallergie van haar tweejarige.

"Bij mijn dochter zei iedereen voortdurend: 'oh, mag ze dit, mag ze dat?' Nee, omdat er melkeiwit in zit", legde de 27-jarige uit.

"Zelfs als het lactosevrij is, is lactose slechts een suiker. Mensen die met Pasen lekkernijen kopen, nemen dus niet de tijd om te controleren of er een allergeen in zit.

"Ik heb het gevoel dat mensen notenallergieën veel serieuzer nemen dan andere mensen. grote allergenen zoals sesam en melk. Ze kunnen net zo verschrikkelijk zijn als iemand erop reageert."

Ze wijst erop dat de crèche van haar dochter een notenvrije zone is, wat geweldig is, maar dat is niet zo zorg voor "visvrije zones" voor visallergieën in de lucht, die net zo erg kunnen zijn als iemand erop reageert.

Rebecca vertelde: "Ik maak me er vaak zorgen over dat [mensen die allergenen hebben gegeten] zachte dingen rond mijn dochter aanraken, vooral voordat ik wist dat ze niet IgE was. Ik maakte me zorgen dat mensen hun kinderen dingen met melk zouden laten eten en er dan mee zouden spelen, en dat zij het dan zou aanraken en onwel zou worden."

Ze voegde eraan toe: "Mensen zouden gewoon kunnen wees een beetje gewetensvoller. Ga bijvoorbeeld niet in de bus zitten en eet een pakje pinda's.

"Ik zeg niet dat je nergens pinda's moet eten, behalve in je huis of iets dergelijks , gewoon in een afgesloten ruimte waar je de mensen naast wie je zit niet echt kent. Je zou iemand kwaad kunnen doen."

Bron