'NHS-verpleegkundigen houden onze adem in, wachtend op de storm van Omicron'
Amy Fancourt, een NHS-verpleegkundige en lid van het Royal College of Nursing, schrijft voor de Sunday Mirror: "We zijn veerkrachtig, maar we zijn geen superhelden – en we verdienen meer steun"
Met minder over een week tot Kerstmis wachten we met ingehouden adem af wat de komende weken zullen brengen.
Ik werd SEH-verpleegkundige om voor mijn patiënten te zorgen in hun moment van nood.
Vóór de pandemie was het een erg drukke werkplek, met een grote verscheidenheid aan patiënten die we zagen.
Vorig jaar rond deze tijd was vrijwel elke patiënt die ik verzorgde een Covid-patiënt.
Vandaag is het alsof we naar een berg kijken die we al hebben beklommen – en ons wordt verteld dat we moeten blijven lopen.
We zijn al 21 maanden bezig met deze klim.
Vorige week hadden we al meerdere ziekenhuizen uitwijken naar onze spoedeisende hulp omdat hun bedden vol waren.
Dit heeft gevolgen voor de zorg die we kunnen bieden en zorgt ervoor dat patiënten te lang in ambulances moeten wachten. Ziekenhuizen kunnen bedden kopen. Maar elk bed heeft verpleegkundigen nodig – en we verliezen verpleegsters.
Onlangs opgeleide verpleegsters die zo hard hebben gewerkt om zich bij het beroep aan te sluiten, vonden het een ondankbare taak.
Ik heb veel jonge en getalenteerde verpleegsters verlaten hun baan. Meer ervaren verpleegkundigen worden gesteund door jaren van meer evenwichtige ervaringen. Tegenwoordig staan we elke dag onder enorme druk en zien we elke maand hoe vrienden en collega's ons team verlaten.
Ik ben trots op wat ik doe. Ik ben trots op mijn beroep, mijn gemeenschap, mijn collega-verpleegkundigen, de zorg die we geven.
We zijn veerkrachtig, maar we zijn geen superhelden – en we verdienen meer steun.
Wij nu actie nodig. De ministers moeten in actie komen, ons niet langer als vanzelfsprekend beschouwen en de verantwoordelijkheid nemen voor een veilig personeelsbestand in de NHS. Neem de verantwoordelijkheid voor waar we ons bevinden - opnieuw.
Afgelopen winter wisten we niet hoe erg het zou worden. Deze keer weten we hoe erg het kan worden, maar het vooruitzicht is niet minder beangstigend.
We zijn hier en houden onze adem in, wachtend op de storm.
0 reacties