Xenoblade Chronicles Definitive Edition is nu een stuk scherper geworden
Klassieke JPG krijgt een visuele revisie met deze definitieve editie op de Nintendo Switch
Xenoblade Chronicles Definitive Edition is, zoals je aan de titel kunt zien, een remake van het klassieke Japanse actie-rollenspel van Monolith Soft en de eerste inzending in de Xenoblade Chronicles-serie. Het is een van de meest langverwachte JRPG's op de Switch.
De originele game werd in 2011 uitgebracht voor de Nintendo Wii en was een van de meest opvallende titels van het systeem, en bracht ook een vervolg voort dat werd uitgebracht op de Switch in 2017 en een port naar 3DS in 2015.
De setting van het spel is echt fascinerend, het speelt zich af op de lichamen van twee gigantische, lang geleden gestorven Titiaanen, de Bionis en Mechonis. Deze reuzen waren met elkaar verbonden in de strijd totdat ze elkaar schijnbaar overwonnen.
Het mechanische leven kwam voort uit de Mechonis en het biologische leven uit de Bionis, waarbij de Mechon mensen ter plekke aanvielen en de twee sindsdien in oorlog zijn.
Je speelt als Shulk, een menselijke bewoner van Kolonie 9, die wordt binnengevallen door de gevreesde Mechon. Net als alles verloren lijkt, besluit Shulk een magisch artefact te gebruiken dat hij aan het bestuderen was, een zwaard genaamd de Monado.
Dit is niet zomaar een mooi zwaard; Nee, de Monado is het enige mes dat de Mechon kan doden. Shulk kan ook zijn vreemde kracht aanboren en een blik in de toekomst werpen. Hierdoor kan hij de bewegingen van zijn vijanden kennen en deze tegengaan, waardoor Shulk een formidabele vechter wordt. Het stelt hem ook in staat de mogelijke dood van zijn kameraden te zien.
Met de Monado in de hand is Shulk van plan de leider op te sporen van de Mechon en wraak nemen voor de aanval op zijn huis. Tijdens zijn reis ontmoet hij anderen die de oorlog willen beëindigen en de Mechon willen stoppen.
Het spel vindt een balans tussen een lichte toon met humor en donkere momenten, waarin oorlog en de dood worden overwogen, wat een moeilijk koord is om te bewandelen en weinig games kunnen dit zo goed als Xenoblade.
De wereld en personages zien er geweldig uit, met een gestileerde anime-look. De personagemodellen zijn visueel verbluffend, vooral vergeleken met de originele, zachte, vage texturen.
Xenoblade werkt met een dynamische resolutie van 378p op de laagste stand als er veel op het scherm gebeurt, en op 540p op de hoogste stand in de handheldmodus. Wanneer het in het dock is geplaatst, draait het tussen 540p en 720p, met een solide en stabiele framesnelheid van 30 fps.
Dit heeft voor enige controverse gezorgd omdat fans een hogere resolutie verwachtten, waarbij sommigen zeiden dat deze beelden niet ver verwijderd zijn van de verouderde Nintendo 3DS-versie uit 2015. Persoonlijk vond ik dat de game er geweldig uitzag, met veel details over de personages en omgevingen.
De muziekscore van de game is liefdevol geremasterd en verbeterd en dankzij de meer geavanceerde hardware van de Switch, het klinkt beter dan ooit. Voor nostalgische fans kun je de partituur terugzetten naar het origineel in het menu Opties.
De gebruikersinterface heeft een revisie ondergaan, waardoor de menu's zijn gestroomlijnd en het gemakkelijker is geworden om door systemen te navigeren, inclusief het uitrusten van items en het volgen van missies, evenals tal van andere verbeteringen.
De wereld is enorm en heeft een groots gevoel voor schaal, de Titanen zijn af en toe zichtbaar in de verte, wat alleen maar bijdraagt aan het gevoel van de uitgestrektheid.
Het doorkruisen van de landschappen is een genot aangezien dit spel ook verkenning beloont met verborgen gebieden, items en wezens die je kunt doden voor grondstoffen. Het doet denken aan Zelda Breath of the Wild, maar dan met kleinere, meer besloten ruimtes.
Gelukkig kun je ook snel reizen, wat handig is voor zijmissies. De laadtijden voor snel reizen waren ook erg kort, omdat je vaak terug zult moeten reizen.
De gevechten in Xenoblade doen denken aan MMO's als World of Warcraft. Je richt je op een vijand en je groep zal in realtime automatisch aanvallen.
Je hebt echter ook vaardigheden die Arts worden genoemd en die je kunt gebruiken op vijanden om extra schade of statuseffecten toe te brengen, zoals knock-down.
Kunsten kunnen worden verbeterd om hun effectiviteit te vergroten en nieuwe kunnen worden geleerd om gevechten verder aan te passen en je arsenaal aan bewegingen uit te breiden.
Je hebt ook een combo-meter waarmee je team samen kan aanvallen om de straf echt uit te delen.
De richting van waaruit je aanvalt is erg belangrijk, omdat sommige kunsten beter van achteren of van opzij werken, waardoor je echt nadenkt over hoe je de tegenstander kunt laten vallen en hoe je maximaliseer de schade.
Deze elementen voegen een goed gevoel voor strategie toe aan gevechten en houden gevechten boeiend en leuk.
Je kunt zelfs je groepsleider direct verwisselen, wat betekent dat je andere personages kunt uitproberen in gevechten en kijk of de bewegingsset beter bij het moment past.
Het speursysteem doet ook erg denken aan online rollenspellen. Veel apporteermissies, reizen om een bepaald type dier te doden, en soms zelfs legendarische varianten die uitdagender zijn maar betere buit opleveren.
Deze missies kunnen behoorlijk vervelend zijn, maar helpen je items te verkrijgen, vooral in het begin, het laat je de kneepjes van het vak zien en dwingt je om te verkennen.
Karakterrelaties worden beheerd via het affiniteitssysteem, waardoor je nauwere banden kunt smeden met andere personages en vooral met groepsleden.
Als je eenmaal gewonnen hebt voldoende affiniteit kun je speurtochten ontvangen en met je gezelschap kun je vaardigheden delen en speciale tussenfilmpjes met hen activeren, genaamd Heart-to-Hearts.
Extra content is ook opgenomen in de definitieve editie met de "Future Connected"-epiloog die zich een jaar na het hoofdverhaal afspeelt in een gebied dat origineel uit de kerngame is gesneden.
Dit voegt ongeveer 11 uur toe, evenals extra zijmissies aan de game, waardoor deze uitgebreide RPG nog epischer wordt.
Hoewel het spel niet al te uitdagend is, staat er geen straf op het sterven in Xenoblade. Als je doodgaat, ga je gewoon terug naar het laatste oriëntatiepunt dat je hebt bezocht. Dit verlaagt de inzet van gevechten aanzienlijk en maakt het spel minder spannend.
Het grootste negatieve punt dat ik vond was de stemacteurs. Het is overdreven en overdreven, met pijnlijk Britse accenten en goedkope dialogen, hoewel het even wennen was - het past bij de anime-stijl van het spel.
Xenoblade Chronicles Definitive Edition bevat een enorme, unieke en prachtige wereld, evenals een aangrijpend verhaal en diepgaande verkenningen. Het is een fantastische toevoeging aan de Switch.
Xenoblade is nog steeds erg boeiend dankzij de slimme gevechten en verschillende fascinerende spelmechanismen en -systemen die een strategisch element aan gevechten toevoegen.
Het is een waardevolle aankoop voor fans van de originele game en nieuwkomers. Het is zelfs schokkend dat een game van tien jaar oud zo fris kan aanvoelen en nog steeds een van de beste JRPG's op een modern Nintendo-systeem kan zijn.
Xenoblade Chronicles: Definitive Edition verschijnt op 29 maart voor de Nintendo Switch als fysieke of digitale download. De game kost £ 49,99
0 reacties