'Mijn broer laat me geen normale relatie hebben met mijn moeder - ik voel me verstikt'
De vrouw wist niet zeker of ze overdreven reageerde op de relatie tussen haar moeder en broer, maar ze vond het niet normaal en voelde zich erdoor buitengesloten
Een goede relatie hebben met je ouders is voor veel mensen essentieel, maar een vrouw klaagde online dat ze de relatie tussen haar moeder en broer 'bizar' vond. Ze ging zelfs zo ver door te zeggen dat ze zich angstig voelde als ze er niet was, omdat ze dacht dat ze achter haar rug slecht over haar zouden praten.
Ze startte een draad op Mumsnet om haar zorgen over hun relatie te uiten en om anderen om advies hierover te vragen. De vrouw wilde weten of zij de enige was die de relatie tussen hen ongebruikelijk vond.
Ontvang het gewenste nieuws rechtstreeks in je inbox. Ondertekenen hier voor een Mirror-nieuwsbrief
Ze schreef: "Mijn broer en ik zijn in de dertig. Hij woont nog steeds thuis bij onze moeder. Ik ben verhuisd (godzijdank!) maar heb jarenlang moeten leven met hun vreemde relatie en routine, en volgens hen is het nog steeds aan de gang.
"Hij heeft altijd met mij gestreden om haar gunst, sindsdien wij waren kinderen. Maar het werd nog erger toen onze ouders uit elkaar gingen. Het lijkt bijna alsof hij de rol van haar surrogaat-echtgenoot op zich heeft genomen.
"Ze zetten hun wekker zo dat ze op dezelfde tijd wakker worden. Als een van hen eerder op moet staan voor zijn werk, zet de ander zijn wekker dienovereenkomstig. Ze praten elke ochtend urenlang ", rijden samen naar het werk, rijden samen terug naar huis en praten dan nog een of twee uur over hun dag. Ze gaan nergens heen zonder elkaar. Ze gaan samen winkelen, gaan samen op bezoek bij mensen enz.
"Hij is het eens met alles wat ze zegt, houdt haar aan elk woord vast, ze heeft nooit ongelijk in zijn ogen, ze neuken voortdurend mensen (waaronder ik!) en bedriegen elkaar. Het is bizar. Ik voel me vreselijk ongerust als ik nu met ze praat, omdat ik weet dat als ik wegloop, ze me zullen afzetten, zoals altijd.
"Bij elke ruzie die ik als tiener met haar had (gewoon normale ruzies die tienermeisjes hebben met hun moeders), kwam hij agressief tegen me aan, schreeuwde in mijn gezicht en noemde me alle mogelijke namen onder de noemer Sun. Ze bedankte hem dan omdat hij 'voor haar opkwam', kwam me dan vragen of alles in orde was en vertelde me dat hij niet in orde was?
"Ik voelde me verstikt en verstikt in mijn eigen huis voor jaren. Nu mag ik geen enkel meningsverschil met haar hebben zonder dat hij zich ermee bemoeit en agressief tegen mij wordt.
"Ik ben niet nieuwsgierig, het zou me helemaal niet storen als ik geen normale relatie met mijn eigen moeder mag hebben. Dat kan ik niet praat alleen met haar, ze is altijd bij hem. Hij maakt er voortdurend een zij-ik-situatie van en wordt confronterend en competitief tegenover mij. Ik moet op eierschalen lopen en oppassen met wat ik zeg.
"Ik heb zo lang met hen en hun gedrag geleefd en elke keer als ik erover probeerde te praten, kwamen ze erachter dat ik de rare was. Maar ik ben toch niet de enige die denkt dat dit volkomen abnormaal is?"
Mensen bevestigden al snel dat de relatie niet gebruikelijk klonk.
Eén schreef: " Klinkt als een nachtmerrie! Het is absoluut niet de norm en dat niveau van wederzijdse afhankelijkheid kan voor geen van beiden gezond zijn."
Een ander merkte op: "Niet in de verste verte normaal en klinkt ongelooflijk ongezond voor hen beiden. Het zou niet onredelijk zijn om je moeder zonder hem uit te nodigen, zodat jullie tijd samen kunnen hebben, hoewel ze vanwege hun wederzijdse afhankelijkheid misschien niet komt."
Eén van hen stelde voor om ze af te sluiten als ze zich ongemakkelijk voelt, en schrijft: " Het feit dat iemand jouw bloed is, betekent niet dat je die persoon in je leven moet hebben."
Een Mumsnetter probeerde de situatie te rationaliseren door te zeggen: "Het klinkt alsof hij het gevoel had dat hij op het bord moest stappen en zijn moeder moest steunen toen ze uit elkaar ging. Dat kan een bewuste keuze zijn geweest, of misschien ook niet. Hij is in deze rol gegroeid en ze zijn er allebei blij mee. Terecht of ten onrechte ziet hij jouw verhuizing als een bevestiging dat je blij bent met die regeling.
"Je zegt dat hij als kind altijd om gunst streed. Dat is interessant, omdat het impliceert dat jij ook bij de concurrentie betrokken was Ook. Het is moeilijk voor iemand om te 'concurreren' tegen iemand die niet geïnteresseerd is in de concurrentie.
"Ik denk niet dat hun situatie bijzonder 'abnormaal' is. Het is niet het standaardgedrag, maar veel volwassen kinderen blijven thuis bij hun ouder(s) en bieden wederzijdse steun."
Wat vindt u van de situatie? Laat het ons weten in de reacties.
0 reacties