Oma zegt dat de geliefde hond haar leven heeft gered nadat hij niet ophield haar achterwerk te besnuffelen

Oma zegt dat de geliefde hond haar leven heeft gered nadat hij niet ophield haar achterwerk te besnuffelen

Brian liet Lindsey niet met rust en snuffelde voortdurend aan haar kont, iets dat doorging toen ze een knobbel ter grootte van een marmer in haar geslachtsdelen ontdekte

Een oma beweert dat haar hond 'haar leven heeft gered' door haar te helpen ontdekken ze had anale kanker.

Lindsey Thwaites merkte dat er iets mis was toen haar familiehond Brian niet ophield met aan haar billen te snuffelen. De 51-jarige deed haar ongemak aanvankelijk af als stapels, een probleem dat ze al jaren had. Maar in mei begon ze pijn en bloedingen te ervaren.

Op een nacht zat ze onder het bloed, waarvan ze eerst dacht dat het een menstruatie zou kunnen zijn. Maar na dat incident wilde Brian Lindsey niet met rust laten en voortdurend aan haar snuffelen. Dit gedrag ging door, zelfs nadat Lindsey een knobbeltje in haar geslachtsdelen ontdekte. Ondanks dat ze zich schaamt, schrijft Lindsey Brian's aanhoudende aandacht toe dat ze haar leven heeft gered.

Zijn ongewone gedrag bracht haar ertoe een afspraak bij de huisarts te maken, waar bij haar de diagnose anale kanker werd gesteld. Nu deelt Lindsey haar verhaal om anderen aan te moedigen hun schaamte te overwinnen en eventuele ongewone symptomen te laten onderzoeken. Lindsey, uit Chapeltown, South Yorkshire, vertelde: "Brian die mij hielp, heeft mijn leven gered, hij dwong me om naar mijn huisarts te gaan.

"Brian komt alleen voor liefde als hij liefde wil, maar dat wil hij gewoon niet laat me met rust.' Ze voegde eraan toe dat Brian aan haar bleef snuffelen en haar bleef volgen, wat haar zorgen baarde omdat ze wist dat honden kanker konden detecteren. Ze herinnerde zich haar bezoek aan de gynaecoloog in juni en zei: 'Toen ik ging in juni naar de gynaecologie, zodra ze mij ging onderzoeken, zei ze 'ze hebben je naar de verkeerde plek gestuurd'. "Ze zei 'deze knobbel komt niet van voren naar achteren, maar van achteren naar voren'."

Lindsey deelde ook haar reactie toen ze hoorde over haar diagnose: "Ik zei: 'is het kanker ?' en ik viel gewoon in stukken, want het eerste wat door je hoofd gaat is dat je gaat sterven." De moeder van twee vertelde dat ze in de loop der jaren regelmatig met stapels te maken had gehad, maar Brian's voortdurende aandacht en een bepaald incident in mei brachten haar ertoe zich te laten onderzoeken, wat resulteerde in haar diagnose in fase drie.

Lindsey zei: "Ik heb altijd last gehad van aambeien sinds ik 32 jaar geleden mijn eerste zoon kreeg. Ze kwamen en gingen, soms deden ze een beetje pijn, andere keren wist ik niet dat ik ze had "Maar deze gingen niet, ze werden steeds erger en voelden zich steeds groter. "Eén waarvan ik dacht dat het een stapel was, was een tumor.

"Bij colorectaal zei de dokter dat het anale kanker was die in mijn vaginawand, de spieren in mijn vagina en de lymfeklieren in mijn lies was terechtgekomen. Ik kwam thuis en was een beetje in de war. Die dag bleef ik huilen, maar toen ik die avond naar bed ging, had ik de beste nachtrust die ik in lange tijd had gehad. Ik weet niet of het door de opluchting kwam. Ik wist wat het was.

'Ik stond de volgende ochtend op en dacht: 'Oké, ik ga er tegen vechten, en ik ga verslaan it."

Sinds haar diagnose in juni wordt Lindsey vanaf deze maand geconfronteerd met slopende chemotherapie- en radiotherapiebehandelingen in het Jessop Hospital in Sheffield, West Yorkshire.

Lindsey zei: "Dit type kanker is zo pijnlijk en ongemakkelijk. Het is alsof je een grapefruit tot halverwege je kont duwt en de rest eruit laat. Zitten is zo pijnlijk, ik moet leunen en Ga op mijn heup zitten. Ik kan niet op mijn rug in bed liggen omdat het pijn doet. Ik heb een stomazakje moeten laten aandoen omdat ik niet naar het toilet kan. De tumor is zo groot dat hij alles blokkeert.

"Ik heb nu moeite met lopen omdat het pijnlijk is, maar ik laat me er niet door in de steek laten. Brian is geweldig, hij komt de hele tijd knuffelen. Hij is zo zachtaardig tegen mij, hij gaat op de rugleuning van de bank liggen en legt zijn hoofd op mijn schouder alsof hij wil zeggen: 'Ik zorg voor je'. Hij is mijn therapiehond geweest. Hij is mijn kleine superheld."

Lindsey deelt haar diagnose om mensen aan te moedigen hun schaamte te overwinnen en alles wat ongewoon is te laten onderzoeken door een dokter. Lindsey adviseerde: "Schaam je niet, de dokters hebben het allemaal al eerder gezien . Als u een knobbel vindt, iets niet goed voelt of als u bloedt, ga dan naar de dokter en laat u onderzoeken. Zoveel mensen zeiden dat ze niet wisten dat je daar kanker kon krijgen."

* Er werd een AI-tool gebruikt om een ​​extra laag toe te voegen aan het bewerkingsproces voor dit verhaal. Je kunt eventuele fouten melden aan [email protected]

Bron