5 gesprekspunten terwijl Engeland instort en de eerste T20I tegen West-Indië met negen wickets verliest

• Mika Slim
• Sep 25, 2024

Engeland werd uitgeschakeld voor het vierde laagste totaal in T20I-cricket, omdat het land volledig werd verslagen door West-Indië

West-Indië behaalde een dominante overwinning van negen wickets op Engeland in de eerste T20I van hun serie van vijf wedstrijden, toen de ploeg van Eoin Morgan werd uitgeschakeld voor slechts 103.

Nadat Engeland aan slag was gegaan, produceerde het soort van optredens waar fans gewend aan waren tijdens de Ashes.

Ze verloren vier wickets in de powerplay toen ze zakten naar hun vierde laagste totaal in T20I cricket.

Sheldon Cottrell en Jason Holder zorgden voor de eerste doorbraken voor West-Indië, waarbij Jason Roy gebowld door Cottrell één bal nadat hij hem naar de tribune had gestuurd voor zes.

Holder pakte vervolgens twee in twee, waardoor Tom Banton voor vier werd betrapt op slip en Moeen Ali op achterwaartse punt werd betrapt voor een gouden eend.

James Vince was een van de vier spelers die de dubbele cijfers haalde, 19, voordat hij een simpele vangbal maakte om een ​​lange sprong te dekken om Engeland na de powerplay met 26-4 te verlaten.

Sam Billings, vers uit quarantaine nadat hij in de Ashes had gespeeld, en Liam Dawson, die in zijn eerste wedstrijd tegen Engeland sinds 2018 speelde, vielen allebei op slechte wijze voor twee.

Billings werd van Akeal Hosein geduwd nadat hij over het wicket had gedanst, terwijl Dawson werd uitgeschakeld nadat hij een suïcidale call had gemaakt voor een honkslag en omviel.

Aan de andere kant absorbeerde Morgan de druk voordat hij zijn eerste grens sloeg na de 28e bal van zijn innings, waarmee hij Romario Shepherd voor zes lanceerde.

Hij werd echter betrapt bij het coveren van de volgende bal voor 17 en verliet Engeland met 49-7.

Een belangrijk partnerschap van 36 tussen Chris Jordan en Adil Rashid bracht Engeland voorbij het laagste totaal ooit van 80 en ze werden uiteindelijk uitgeschakeld voor 103 in de finale.

Als reactie hierop speelden Brandon King en Shai Hope slim, navigeerden ze zich veilig een weg door het powerplay en deelden ze een partnerschap van 50 runs.

Rashid verbrak dat partnerschap in de tiende over en zorgde ervoor dat Hope twintig punten kreeg met een prachtige worp, maar het was te weinig en te laat voor Engeland.

King, die 55 maakte, werd niet uitgeschakeld, en Nicholas Pooran prompt achtervolgde de resterende 52 runs met nog 17 ballen over, terwijl West-Indië met 1-0 voorkwam in de series.

Hier zijn vijf gesprekspunten...

Ondanks hun aanwezigheid in de finale Ashes Tijdens de Test in Hobart kon Billings slechts zes dagen later in de eerste T20I spelen.

De 30-jarige werd opgeroepen voor het Testteam als late blessurevervanger voor Jos Buttler, maar Engeland verloor de Na de wedstrijd wist hij binnen drie dagen Barbados te bereiken en zijn quarantaine op tijd voor de eerste wedstrijd te voltooien.

Billings kon echter geen indruk maken en maakte vier van slechts twee ballen, waar hij op hoopt een veel betere prestatie in de resterende vier wedstrijden.

Hoewel het Pollard was die de toss won en Engeland erin zette, zei Morgan dat ze er toch voor hadden gekozen om als eerste te batten.

Voorafgaand aan hun halve finale -de laatste wedstrijd met Nieuw-Zeeland op de T20 Wereldbeker in november had Engeland sinds september niet meer als eerste geslagen in een T20I en dat gebrek aan ervaring kostte hen toen ze op dramatische wijze uit het toernooi vielen.

Deze keer , Engeland heeft er slechts 103 verzameld met de knuppel en het is duidelijk dat ze zichzelf moeten blijven testen door als eerste te slaan in de aanloop naar het WK van dit jaar.

Jordan was meer dan nuttig met de knuppel en scoorde het beste met 28 van 23 ballen in een belangrijke cameo met drie zessen en die ervoor zorgde dat Engeland ontsnapte aan de schande van het behalen van het laagste totaal ooit.

Hoewel de topscore van Engeland op spectaculaire wijze mislukte, redde Jordan's partnerschap met Rashid hen toen ze 49 waren. 7 en herinnerde aan het belang van tail-end runs in T20 cricket.

Holder was uitstekend voor West-Indië en behaalde de beste cijfers in zijn carrière van 4-7 toen hij wickets claimde met de nieuwe bal en bij de dood.

Holders lengte en veerkracht bleken een krachtig wapen op een inconsistent oppervlak, wat de impact illustreert die hij kan hebben bij T20-cricket.

Holder werd in dit format vaak over het hoofd gezien, maar kwam alleen voor in tijdens het WK van vorig jaar als blessurevervanger voor Obed McCoy, was hij uitstekend tegen Engeland en zou een belangrijk onderdeel moeten blijven van hun plannen voor het WK van dit jaar.

Nu Ben Stokes de wedstrijd van vorig jaar miste T20 World Cup stapte Liam Livingstone in de bres en vulde het aanzienlijke gat dat hij achterliet met zijn explosieve balslag en zijn vermogen om zowel leg-spin als off-spin te bowlen.

Tijdens het toernooi produceerde hij een hoger slagingspercentage dan welke andere Engelse slagman dan ook en pakte zeven wickets om 14.33 uur.

Echter, met Stokes afwezig vanwege zijn betrokkenheid bij de Ashes en Livingstone buitenspel gezet Tijdens deze wedstrijd vanwege een niet-Covid-gerelateerde ziekte had Engeland moeite om hun ploeg in evenwicht te brengen.

Ze kozen voor een extra bowler, waarbij Dawson op zeven sloeg, en zelfs voordat hun topklasse instortte leek Engeland een slagman tekort.

Bron