'Ik weigerde mijn auto te verplaatsen vanwege een gehandicapte man in mijn straat - dus belde hij de politie'

'Ik weigerde mijn auto te verplaatsen vanwege een gehandicapte man in mijn straat - dus belde hij de politie'

Een huiseigenaar heeft het internet om advies gevraagd nadat zijn collega's hen hadden bekritiseerd omdat ze weigerden hun auto te verplaatsen voor een gehandicapte man, maar ze weten niet zeker of ze ongelijk hebben

Als dat zo is Er is één ding waar twee buren echt boos over kunnen worden: parkeren. Zelfs de beste vrienden kunnen gefrustreerd raken en hun kalmte verliezen als iemand hun plekje steelt.

Eén huiseigenaar heeft onlangs voor wat opschudding gezorgd nadat ze het probleem hebben onthuld waarmee ze worden geconfronteerd bij het parkeren in hun straat, waarvan ze beweren dat het een privéweg is en niet zomaar door iedereen mag worden gebruikt. Dit weerhoudt een man er echter niet van om herhaaldelijk op de oprit te parkeren en de toegang daartoe te blokkeren.

De naamloze huiseigenaar legde uit dat het voertuig in kwestie eigendom is van de vader van een vrouw die een straat verderop woont, waar gemeentelijke parkeerbeperkingen gelden. De oudere man is gehandicapt en de vrouw beweert dat hij dichter bij het huis moet parkeren. Daarom stond zijn auto op de privéweg.

In een bericht op Reddit's Am I The A** hole forum sympathiseerde de huiseigenaar met de behoeften van de man, maar bleef volhouden dat niemand op de privéweg mocht parkeren, tenzij hij daar woonde. Hun woorden leken echter te zijn genegeerd, toen ze een paar weken later thuiskwamen en ontdekten dat hun oprit opnieuw werd geblokkeerd door dezelfde auto.

Omdat ze nergens konden parkeren, parkeerden ze eenvoudigweg achter de auto van de man in een poging hun punt te bewijzen, maar beweren dat dit resulteerde in een ruzie met de man die tegen hen schreeuwde, tegen hun deur schopte en dreigde de auto weggesleept, waarna de hulp van de politie werd ingeroepen.

De persoon legde uit: "Toen ik op een dag thuiskwam van mijn werk, vond ik een auto geparkeerd aan de overkant van mijn oprit. Ik reed achteruit en parkeerde in de volgende straat en wachtte tot de chauffeur hem verplaatste. Ik miste ze, maar ging en klopte op de deur. Ik probeerde uit te leggen dat de weg privé is en hoort bij de drie huizen die zich feitelijk in die straat bevinden, en niet die van hen. De vrouw werd defensief en zei dat het haar vader (DG) was die op bezoek was en hij is gehandicapt en moet dichtbij parkeren omdat hij mobiliteitsproblemen heeft. Ik heb opnieuw geprobeerd uit te leggen dat het een privéweg was, maar ze wil er iets van hebben.

"Een week gaat voorbij en ik kom weer terug van mijn werk om dezelfde auto aan de overkant van mijn oprit te vinden, maar deze keer besloot ik erachter te parkeren en met mijn buurvrouw te gaan praten, aangezien ik nu haar oprit blokkeerde en uitlegde wat ik aan het doen was, en zij was blij met mijn plan. Ongeveer een uur later wordt er op mijn deur geklopt en daar is DG, met één kruk, die meteen tegen me begint te schreeuwen: hoe durf ik mijn auto achter hem te parkeren en hem tegen te houden, terwijl hij gehandicapt is en mogelijk naar het ziekenhuis moet. moment. Nu was het mijn plan om aardig te zijn en hem uit te leggen dat dit een privéweg was en dat hij daar niet mocht parkeren, maar omdat hij in mijn gezicht schreeuwde, zei ik gewoon dat ik mijn auto zou verplaatsen als ik er was. klaar en sluit de deur.

"De heer besloot toen tegen mijn deur te trappen, maar gelukkig heeft hij deze niet beschadigd. Een half uur later staan ​​er twee 'Community Support Officers' voor mijn deur. Ze vragen of ze me even kunnen spreken en ik nodig ze uit om binnen te komen. Ze begonnen toen te dreigen dat mijn auto zou worden weggesleept. Hier besluit ik dapper te worden en te reageren door te zeggen dat ze door kunnen gaan en de auto kunnen bestellen, omdat ik weet dat dat niet het geval is. een gerenommeerd bedrijf zou mijn auto wegslepen."

De persoon vertelt verder dat ze twee uur later besloten hun auto te verplaatsen, maar vertelt de man dat ze hem naar hun eigen oprit zullen verplaatsen, dus hij moet elders parkeren.

"Na nog meer geschreeuw doet hij wat ik heb gevraagd, en ik open de poort en rijd met mijn auto de oprit van de buren op. De heer moet op dat moment erg boos zijn geworden toen hij zijn auto in zijn achteruit ramde en gaat zo snel weg dat hij bijna een van de agenten omver gooit, maar stopt niet en rijdt door."

Ze voegden eraan toe: "Nu noemen sommige collega's mij een klootzak, zeggend dat DG misschien dringend medicijnen nodig had, dus ben ik de klootzak?"

Talloze mensen reageerden op de post op Reddit, waarbij velen het erover eens waren dat de man degene was in de verkeerd, want het is een privéweg en hij had daar in de eerste plaats niet moeten parkeren. Een medegebruiker zei: "Als je gehandicapt bent, krijg je bepaalde beleefdheden bij het parkeren, maar heb je niet het recht om ergens te parkeren. Het blokkeren van de oprit van een bewoner is een groot nee. Als het geen niet-goedgekeurde weg was, zou je dat gemakkelijk kunnen doen hebben hem onmiddellijk laten wegslepen.

"Als de huurders zo bezorgd waren over de gehandicapte vader, zijn er systemen bij gemeenten om tijdelijke parkeervergunningen aan te vragen. Ze zijn echter waarschijnlijk te lui om dat te doen (anders kost het geld), dus verwachten ze te parkeren waar het hen het beste uitkomt, en raken ze allemaal beledigd als de bewoners klagen."

Iemand anders was het daarmee eens en vertelde De huiseigenaar had de situatie ‘goed’ aangepakt en schreef: ‘Ik woon in een dichtbevolkt stedelijk gebied met schaarse parkeerplaatsen op straat, en het recht van mensen op de particuliere opritten en parkeerplaatsen van anderen is verbijsterend. Alleen omdat ze behoeften hebben, bestaat er voor hen niemand anders. We zien het meerdere keren per dag, elke dag hier."

Terwijl een andere gebruiker eraan toevoegde: "Niet dat gat. Als lichamelijk gehandicapt (onder andere) individu vind ik het soms een strijd om mijn weg in het leven te vinden. De wereld is niet zo geschikt voor mij. En toch verwacht ik geen offers van mensen. Als iemand mij wil helpen, dan zal ik dat aanvaarden als ik dat ook doe, maar dat betekent niet dat ik genoeg recht heb om het te verwachten, vooral zonder te vragen. En dit gaat over de moraliteit ervan, en niet over de wettelijke rechten, omdat ik vind dat die twee elkaar niet zo vaak kruisen als je zou verwachten."

Bron