'Er is een diepe psychologische reden waarom Fergie prins Andrew nog steeds steunt'

'Er is een diepe psychologische reden waarom Fergie prins Andrew nog steeds steunt'

De relatie tussen prins Andrew en Sarah Ferguson is misschien onconventioneel, maar er is een reden waarom ze zo met elkaar verweven zijn gebleven, zegt psycholoog Honey Langcaster-James

Sinds het nieuws dat Prins Andrew Nadat hij in de Verenigde Staten werd aangeklaagd door Jeffrey Epsteins voormalige seksslavin Virginia Giuffre, is de aandacht gericht op Sarah Ferguson, de ex-vrouw van de koninklijke familie.

Andrew heeft eerder alle aantijgingen krachtig ontkend en zei in zijn 2019 Tijdens een interview in Newsnight kon hij zich niet herinneren dat hij mevrouw Giuffre had ontmoet.

Fergie, die sinds 1996 van Andrew is gescheiden, heeft niettemin haar ex vergezeld naar Balmoral voor crisisbesprekingen met de koningin en een zorgvuldig uitgekozen groep adviseurs om in kaart te brengen hoe Andrew deze laatste storm kan doorstaan.

Terwijl de meeste exen hun handen zouden wassen van hun ex-echtgenoot heeft de hertogin van York standvastig geweigerd hem te veroordelen en hem zelfs geprezen als een ‘door en door goede man’ en een ‘echt goede vader’ in een tv-interview dat verscheen dagen voordat Giuffre’s indrukwekkende gerechtelijke documenten werden ingediend.

Hier legt psycholoog Honey Langcaster-James uit waarom sommige paren zich niet van elkaar kunnen losmaken - en waarom het vermeende wangedrag van de ene partij door de andere partij kan worden genegeerd.

Als een paar gaat scheiden, ongeacht hoeveel tijd er verstrijkt, hebben sommigen het gevoel dat een draad hen voor altijd met elkaar zal verbinden, vooral als ze samen kinderen hebben.

Veel paren melden dat ze, ondanks het verstrijken van vele jaren, nog steeds een gevoel van loyaliteit en toewijding voelen aan hun ex-partners, en een soort band en verbinding die nooit verbroken zal worden. Het is geen ongewoon fenomeen.

Wanneer echtparen uit elkaar zijn gegaan en een vriendschappelijke band met elkaar hebben onderhouden - wat, hoewel ik er niet specifiek op kan ingaan, algemeen wordt gemeld dat Prins Andrew en Sarah nauw betrokken zijn bij elkaars levens – ze beschouwen zichzelf misschien nog steeds als bondgenoten. Ze kunnen een soortgelijke ondersteunende functie vervullen in elkaars leven.

Als een echtpaar minnelijk uit elkaar gaat, is het heel gebruikelijk dat de betrokken partijen elkaar steunen, vooral in tijden van tegenslag en spanning. Je zult dit merken als er bijvoorbeeld een verlies is in het gezin of als er iets moeilijks gebeurt met een van de kinderen. Echtparen die al jaren gescheiden zijn, kunnen soms tot op zekere hoogte weer bij elkaar komen om een ​​verenigd front op te zetten.

Als een lid van een stel beschuldigd wordt van wangedrag, zelfs lang nadat een relatie stuk is gegaan, kan een ex-partner een psychologische behoefte hebben om de zaken vanuit het standpunt van de ex te bekijken. Ze kunnen nog steeds een zekere mate van loyaliteit, toewijding en empathie jegens hun ex hebben. Dat kan voor hen een hele uitdaging zijn om te beheren. Maar toch kunnen ze een gevoel van loyaliteit voelen en willen ze hen het voordeel van de twijfel geven.

Dit speelt vooral een rol als er kinderen bij betrokken zijn: als er vraagtekens staan ​​bij iemands gedrag of gedrag, kan er heb nog meer de neiging om de kant van de ex te kiezen, uit een gevoel van loyaliteit en bescherming jegens uw kinderen. Dat kan soms het geval zijn als je merkt dat moeders willen proberen hun kinderen te beschermen tegen een bepaalde perceptie van hun vader.

Daar zit ook een element van zelfbehoud in. Een van de dingen die mensen het moeilijkst vinden als iemand is veroordeeld voor een misdrijf, is dat ze er echt moeite mee hebben om in het reine te komen met hun eigen perceptie van gebeurtenissen en percepties van een persoon. En dus kan het nogal een schok zijn als iemand uit onze directe omgeving ervan beschuldigd wordt – en als hij veroordeeld wordt, is het nog erger – om in het reine te komen met het feit dat we iemand misschien verkeerd hebben ingeschat. Het doet twijfels rijzen over de positieve ervaringen die we met die persoon hebben gehad. En het daagt ook onze eigen veiligheid uit en het gevoel van onze eigen percepties en oordelen over andere mensen. Er kan dus een neiging zijn om iemand waarin we hebben geïnvesteerd echt heel sterk te steunen.

Het is een soort fenomeen waarbij we niet willen overwegen dat we op het verkeerde paard hebben gesteund - een element waarin onze eigen identiteit wordt geïnvesteerd in ons oordeel.

Daarom moeten we niet zo snel oordelen als we iemand als Fergie naast haar man zien staan.

We leven in een wereld waarin we graag aan helden en schurken denken. We denken graag dat mensen allemaal goed of allemaal slecht zijn. Helaas is de mensheid in werkelijkheid niet zo: zelfs de ergste crimineel zal van waarde zijn geweest voor iemand in zijn leven.

Als we dit fenomeen zien van vrouwen die iemand steunen met wie ze een eerdere relatie hebben gehad, die nu beschuldigd wordt van wandaden, we moeten begrijpen dat we een zekere mate van medeleven met hen moeten hebben.

Het kan een heel, heel moeilijke plek zijn om jezelf te vinden. En het kan bijna alles wat je denkt te weten over jou in twijfel trekken een persoon. En dat kan een heel moeilijk proces zijn om doorheen te gaan - bijna net zo moeilijk als de persoon die beschuldigd wordt.

Honey Langcaster-James is een erkende academische, sociale en gedragspsycholoog en coach.

Bron